پرنسس خانما به دنيا اومدن

بالاخره انتظارها به پايان رسيد. ديشب به اتفاق همسر مهربون آخرين شام دونفره زندگيمونو خورديم و زود خوابيديم تا بتونيم صبح زود راهي بيمارستان شيم. من در آرزوي ديدن عسل خانما موقع نماز صبح با يه دنيا اميد و آرزو و البته كمي هم استرس اتاق عمل از خداي مهربون خواستم خودش كمكم كنه. كيف لوازم ني ني ها رو برداشتيم و راهي شديم. همه چيز بوي تازگي و نو شدن داشت.

مامی زهره

دخترهاي نازنينم تا ساعاتي ديگر زندگي ما پر مي شود از شوق حضورتان و ما چشم به راه آن لحظه غرق در اين حس ملكوتي شده ايم. فرشته هاي آسماني من لذت حضور شما در زمين مارا سرمست خود خواهد كرد.

چه زیباست لحظه های آمدنتان را به انتظار نشستن

 چه دل انگیز است دیدن روی ماهتان برای اولین بار

چه شيرين است آن لحظه كه براي نخستين بار در آغوشم آرام مي گيريد و لمس حضورتان مرا شايسته نام مادر مي كند

تمام سختي ها و دردهاي امروزم را فداي يك تار موي شما ميكنم و زين پس عاشقانه هايم را برايتان مينويسم تا بدانيد ضربان زندگي ام بي حضور شما تاب تپيدن ندارد.

20 اسفند 1391 ساعت 10:20 صبح بيمارستان مهر، اول پرنيان عزيز و دوست داشتني من به دنيا اومد. در توصيف فرشته خانمم كادر اتاق عمل و پدر مهربونشون مي گفتن دختري ناز و بلورين به رنگ مرمر با چشماني درشت و لباني سرخ خيلي شبيه مامان زهره و دايي داوود با وزن 2500 گرم و قد 49 در ابتداي هفته 37 به دنيا اومد و 4 دقيقه بعد فرشته آسماني ديگرم پانيا خانم با پوستي سفيد و بلورين، گونه هاي سرخ و لپ هاي خوردني و ناخنهاي كشيده با وزن 2480 گرم و قد 48 دنيا اومد.

من تقریبا 2 ساعت تو ریکاوری بودم ، وقتی به بخش منتقل شدم بابايي ها و ماماني هاي مهربون، دایی داوود و دایی مجيد و خاله مسي و عمو ايمان و عمه پریسا منتظرم بودن . چند لحظه بعد شما فرشته ها هم به جمع ما پیوستین. درست مثل این عروسکهای خواب آروم بودين.  به شکرانه حضور شما فرشته ها تمام حاضرین کف زدند و حلقه شادی در بزم مهربانمان تشکیل شد. وای چه لحظه وصف ناشدنی بود. شوق دیدن شما در کنار عزیزانم تسکین دردهای من بود.

خدایا هزاران بار سپاس، از تو میخوام این لذت و حس بی نظیرو به همه آرزومنداش بچشونی..

مثل همیشه دوستت دارم مهربون پروردگار

مامی زهره